بهترین جاذبه های شهری تبریز

جاهای دیدنی تبریز جلفا

کوه عون بن علی در شمال تبریز . تبریز در غرب استان آذربایجان شرقی و در منتهیالیه مشرق و جنوب شرق جلگهٔ تبریز قرار گرفتهاست . این شهر از طرف شمال به کوههای پکهچین و عون بن جاهای دیدنی تبریز علی , از طرف شمال شرق به کوههای گوزنی و باباباغی , از سوی شرق به گردنهٔ نقطه پایان و از طرف جنوب به دامنههای کوه سهند محدود شدهاست . چشمانداز تبریز از قله کوه عون بن علی . تبریز از طرف شمال , جنوب و شرق به کوهستان و از سوی غرب به زمینهای هموار و شورهزارهای تلخهرود محدود شده و بهشکل یک چالهٔ تقریبا گرانقدر و یا یک جلگهٔ بینکوهی درآمدهاست . طول این شهر از مرحله دریا فی مابین ۱۳۵۰ متر تا ۱۵۵۰ متر در نقاط متفاوت آن متغیر بوده و شیب همگانی زمینهای تبریز بهسمت راس شهر و سپس بهسمت مغرب است . برپایهٔ آمار جان دار , مساحت این شهر از حدود ۷ کیلومتر مربع در سال ۱۲۸۰ خورشیدی به ۱۷٫۷ کیلومتر مربع در سال ۱۳۳۵ خورشیدی , ۴۵٫۸ کیلومتر مربع در سال ۱۳۵۵ شمسی و ۱۴۰ کیلومتر مربع در سال ۱۳۶۵ شمسی رسیدهاست . مساحت تبریز دربین سالیان ۱۲۸۰ تا ۱۳۶۵ شمسی , حدود ۲۰ برابر افزایش پیدا کردهاست . فاصله جادهای در میان تبریز تا اردبیل ۲۱۹ کیلومتر , تا زنجان ۲۸۰ کیلومتر , تا ارومیه ۳۰۸ کیلومتر و تا تهران ۵۹۹ کیلومتر است .

از داخل تبریز دو رودخانه عبور می‌کنند ; او‌لین تلخهرود که از ناحیهٔ شمال غربی این شهر میگذرد و رودخانهای دایمی به حساب می آید و دومی مهرانرود که از مرکز تبریز عبور مینماید و رودخانهای فصلی بهشمار می رود . آب رودخانهٔ تلخهرود به جهت عبور از زمینهای گچی و نمکی , تلخ و شور است و برای استفاده در زمینهای کشاورزی مطلوب نمی باشد . تبریز بارها در طول مورخ بر اثر زمینلرزه آسیب دورازشوخی دیده و بارها در اثر حملههای سلجوقیان , مغولان , ترکان عثمانی , اشغال تبریز بوسیله روسها ( بهسال ۱۸۲۷ - ۱۸۲۸ ) دچار خرابیهای شدیدی شدهاست . رودخانهٔ مهرانرود نسبت به رودخانهٔ تلخهرود از میزان آبدهی کمتری شامل است و در طولانی تر ماههای سال کمآب و در بعضی ماههای گرم , خشک میشود . این جنگها و زمینلرزههای مکرر , بخشهای عمدهای از قسمتهای سابق شهر را نابود کردهاست .

بهعنوان نمونه , فرمانروا اسماعیل صفوی پس از فتح هرات , هنرمندان بسیاری را با خودش به تبریز آورد ; اما هیچکدام از بناهایی که وی و یا این که جانشینان بدون واسطه او ساختهاند , سلامت باقی نماندهاند . آنچه از قصر پادشاه اسماعیل در شمال شرقی تبریز باقی‌مانده , توصیفهایی است که گردشگران اروپایی مکتوب کردهاند . هماکنون تنها دو محل باستانی - یعنی ارگ تبریز و مسجد کبود - از تبریز دیر باز برجای ماندهاست . ارگ تبریز بنایی آجری است که پیش از سال ۷۰۱ خورشیدی برروی آوارههای مسجدی ساخته شدهاست . به همین دلیل این شهر نسبت به بقیه شهرهای بزرگ ایران - همچون اصفهان , شیراز و چه بسا شهر مشهد - آثار باستانی فراوان کمتری دارااست . این بنا از لحاظ سادگی , اندازه و ایستادگی , چشمگیر است . مسجد کبود بنایی است که حدود سال ۸۲۹ شمسی درست شده و به جهت کاشیکاری آبی رنگ دکوری زیبایش , شهرت یافتهاست . از دیگر اثر ها باستانی تبریز , خرابههای مقبرهٔ دوازدهگوشهٔ غازان پسر ارغون - حکم کننده مغول کشور ایران - نیز قابل ذکر است . برطبق نوشتههای جهانگردان و جغرافیدانان متفاوت , در دورههای مختلف تبریز بیش از یکصد و پنجاه تا سیصد باب مسجد را در خویش جای داده بودهاست .

9 - ساختمان بلند ساعت , اعلام زمان از جنس تاریخ

اصفهان به تبریز : 1 ساعت و 30 دقیقه

18 - کاخ موزه شهرداری , معماری به سبک آلمانی

یزد به تبریز : 1 ساعت و 30 دقیقه

13 - پارک عباس میرزا , تفرجگاهی دو منظوره

اهواز به تبریز : 1 ساعت و 30 دقیقه

آبادان به تبریز : 12 ساعت و 30 دقیقه

بسیاری از این مسجدها در اثر جنگها و زمینلرزههای متفاوت از در میان رفتهاند و اکنون فقط چندین مسجد تاریخی وابسته به سدههای پیش در این شهر پابرجا ماندهاست . تمام بناهای تاریخی و دیدنی جان دار در تبریز در پایانی شب سال ۱۱۹۳ هجری و نخست دورهٔ قاجاریه , براثر وقوع زمینلرزهای هولناک تخریب شدند و این شهر به ویرانهای تبدیل گشت . تا به امروز بیش از ۶۰۰ باب خانهٔ تاریخی در تراز تبریز شناسایی شدهاست . در سالیان