from web site
افغانی پتو یا شال است که معمولاً دوخته شده یا دوخته می شود. گاهی اوقات به آن "پرتاب" با اندازه نامشخص نیز می گویند. افغانها اغلب بهعنوان لحاف یا بهعنوان تزیین در پشت مبلها یا صندلیها استفاده میشوند.
کلمه افغان به افراد افغانستان اشاره دارد. استفاده از افغانی در زبان انگلیسی برای یک مقاله مادی به چیزی شبیه به سال 1831 باز می گردد، زمانی که توماس کارلایل در Sartor Resartus خود به "شال های افغانی" اشاره کرد. تا سال 1860، افغان بهعنوان یک چیز، نه توصیفکننده، نوعی شیء دستساز را نشان میداد که در نمایشگاههای دولتی و نمایشهای مختلف، در کنار لحافهای بافته و بافته به نمایش گذاشته میشد و در کتابها به آن اشاره میشد:
من متوجه شدم که در این چیزها یک طرح وجود دارد. و کار او نوعی بود که من میبینم اخیراً واقعاً محبوب شده است - توری کردن پشمهای ظریف در اجناس مختلف برای سر و خرسهای خانمها و حتی در کفنها و شالها یا پتوهای عظیم - افغانها، لیلی میگوید که آنها آنها را میخوانند. - - برای محافظت در برابر گرد و غبار در رانندگی تابستانی.
سبک های زیادی از افغان ها وجود دارد:
افغانهای تکتکه سادهترین سبک برای ساخت هستند و به ویژه در میان تازهکارها مشهور هستند.
افغانهای مایل دقیقهای عموماً در نوارهای مختلف جداگانه ساخته میشوند که حداقل در هر نوار بسته میشود و پس از آن نوارها با هم ترکیب میشوند.
افغانهای پیوسته از طیف وسیعی از قطعات تشکیل شدهاند که یکی از آنها از جایی شروع میشود که آخرین آن از بین میرود.
افغانهای مضمون از چندین مضمون کوچک، مربع یا مربع، به عنوان مثال، یک مربع مادربزرگ ساخته شدهاند. این مضامین ممکن است کل یک طرح مشابه یا طرح های مختلف باشد. در هر صورت، برای سادهتر کردن پیوستن مضامین به یک افغانی، مربعها معمولاً یک اندازه هستند. برخی به سبک تم به دلیل راحتی و انعطاف پذیری طرح برکت می دهند. سبک تم هنوز یک طرح فوقالعاده شناخته شده و ذهنی شگفتانگیز برای ساخت پتو، روسری و غیره است.
گرافان افغانی است که با پیروی از یک طرح کلی ساخته می شود. این استراتژی از شبکه ای از مربع های سایه دار برای ایجاد یک پلان بصری استفاده می کند. سه روش اصلی برای ساخت گرافان وجود دارد: دوخت پیکسلی، دوخت گوشه به گوشه، و بافتن آثار هنری گلدوزی شده.