KORONAWIRUS. OKRES INKUBACJI 3 MIESIĄCE… Gdy Więc Oczywiście, To Wszystko Tylko Się Porusza

Wieś stanowi mocno rozłożona i wydłuża się nie tylko wzdłuż drogi, ale dodatkowo na stokach obu pasm, dlatego została podzielona na wielkie przysiółki, niejednokrotnie oddalone z siebie po kilka kilometrów. Oczywiście jak były, no i właśnie odprawiają pogańskie obrzędy, okultyzm, wyznają kabałę, na jakiej oparły się liczne żydowskie ciągi ostatnich stuleci, takie jak chasydyzm i syjonizm. Zajmuje ona nieco analogii gdzie indziej, prócz społeczeństw złożonych z europejskich osadników, takich jak Inna Zelandia, Quebec czy Urugwaj. Jedność nauce istnieje także ważną częścią wydarzeń odbywających się w bloku- daje ona często jako pole do medytacji jednak okazjonalnie czytane są tam fragmenty pism świętych nie tylko bahaickich lecz i innych religii takich jak Biblia czy Koran. Też wielu chrześcijańskich dynastów na Półwyspie Bałkańskim, takich jak Esau Buondelmonti w Joaninie, Jerzy Stracimirović w Zecie czy Iwanko w Bułgarii, oraz cesarz bizantyjski również jego syn Teodor w Mistrze było wasalami Murada. W 1387 roku w sumie na zaproszenie Teodora, bizantyjskiego despoty Mistry, turecki wódz Evrenos nękał mieszkańców Peloponezu, atakując nie właśnie tych, jacy się buntowali przeciwko despocie, a także weneckie osady na półwyspie.

Dalsze postępy Osmanów na Półwyspie Bałkańskim sugerują, że z Azji Mniejszej nadal napływały posiłki, i z Europy nie nadeszła żadna pomoc. https://tekstyliceum.pl/artykul/14272/najciekawsza-przygoda-hobbit-czyli-tam-iz-powrotem XIV-wieczne sugerują, że Murad sam siebie skromnie nazywał emirem, nie używając słowa „sułtan”. Kościół unicki zszedł do podziemia, jednak nie przestał w ukryciu kształcić księży, katechizować, udzielać sakramentów, utrzymywać więzi parafialnych; wszystko w tajemnic i ukryciu, więc, jak jedyny siebie nazwał, stał się „Kościołem milczenia”. Byli oni tureckiego pochodzenia, jak Evrenos w Macedonii, lub nawróconymi na islam chrześcijanami, tak jak ród Mihaloğlu (Michalzade) w północno-wschodniej Bułgarii. Carstwo Bułgarii było się wasalem Murada, po tym jak tenże ożenił się z Tamarą, siostrą cara Szyszmana (data ślubu nie istnieje jasna). Miasto zajmuje strategiczną pozycję u zbiegu rzek Maricy i Tundży, dając wstęp do środkowej i wschodniej Bułgarii oraz zachodniej Tracji. Jednak podbój Tracji i Macedonii dokonał się w skutku wojny. Jego dziedzictwo obejmowało okolice Bursy w Anatolii, także to one oraz podłogi w Tracji wokół Adrianopola przypuszczalnie podlegały bezpośrednio władzy Murada czyli jego namiestników.

Współczesne wydarzeniom źródło wspomina, że Alaeddin z Karamanu odzyskał Beyşehir, a władca Germiyanu również próbował odebrać utracone wcześniej ziemie. Umieszczony na południe od Germiyanu Hamid został kupiony przez Murada. W latach 80. Turcy rozpoczęli wyprawy na południowy zachód, do Epiru (przed 1386 rokiem despota Epiru Esau Buondelmonti został wasalem Murada) również na południe, na Peloponez. Łazarz zatrzymał postępy Murada pod Pločnikiem, przypuszczalnie latem 1386 roku, i kazał go do odwrotu. Obaj dowódcy - Murad i Łazarz - stracili życie. Zająwszy Germiyan, Hamid i tereny na południu, Murad zyskał kontrolę nad szlakiem handlowym idącym z jego stolicy, Bursy, do Antalyi. Niewykluczone, że wasal Murada Jerzy Stracimirović Balšić, pan Zety (tereny na południe od Bośni), poprosił Murada o posiłki w planu zaatakowania króla Bośni Tvrtka, na co Murad odpowiedział, wysyłając niejakiego Şahina. Według wszelkiego prawdopodobieństwa informacji o śmierci Murada na Kosowym Polu trafiłyście do Anatolii miesiąc po wojnie i zaprosiły sąsiadów do zdobycia osmańskich ziem. W trakcie kampanii dodał do bliskich ról Kastamonu także stanowić prawdopodobnie narzucił zwierzchność mężczyznom i małym wodzom z północnej Anatolii. Jego natarcia na zachodzie dały emirowi Karamanu, Alaeddinowi Alemu, sposobność do zaatakowania osmańskich podłóg w Anatolii, ponieważ w 1387 roku Murad ze własnym wojskiem zdał się przeciw Karamanowi.

W 1387 roku, aby się zemścić za dotychczasowe ataki ze perspektywy Karamanu, Murad najechał ten koniec i kazał jego władcę, Alaeddina Alego, aby się podporządkował. Hilchot melachim Majmonidesa 11;1 także w odwołaniu do księgi Abdiasza (Ab 1;21) „I wkroczą ocaleni na górę Syjon, aby sądzić górę Ezawa. Następnie, w 1369 roku, cesarz udał się do Rzymu, aby starać się o ochronę papieża. Jeżeli Bizantyjczykom udało się uzyskać jakąś przewagę, stracili ją w 1377 roku, gdy cesarz Andronik IV oddał Gallipoli Muradowi w zamian za pomożenie w walce domowej przeciw starym i braciom cesarza. Czynili mu trybut i kierowaliśmy oddziały zbrojne, i w zmian otrzymywali wsparcie przeciwko własnym wrogom. Następnie wyszedł na wschód przeciw Burhan ad-Dinowi, zwiększając swoje role o oddziały gości z północnej Anatolii. W trakcie walk jeden z anatolijskich wasali Bajazyda, Sulejman Pasza z Kastamonu, rozwiązał mu posłuszeństwo i trwał się wasalem Burhan ad-Dina, władcy dużej części środkowej Anatolii.